به طره- نامه بیست و هشتم

امشب دلم برای حرف زدن باهات تنگ شد. با خودم فکر کردم که چرا خیلی وقت است که نمیخواهم باهات حرف بزنم. یا بهتر بگویم چرا نمیتوانم. شاید چون عوض شده ای. چون من عوض شده ام. تو مگر من را نمیشناسی؟ مگر نمیدانی من هر روز عوض میشوم؟

نمیشود. بیا خودمان را اذیت نکنیم. نمیشود. بخشیش به من برمیگردد که نمیخواهم یا نمیتوانم به آینده فکر کنم. حالا که سه بار خودم را توی گور گذاشته‌ام، دلم میخواهد نگاهم را به چهارمی و پنجمی معطوف کنم. نمیخواهم به تو فکر کنم یا به بچه هامان یا هر چیز دیگری که ممکن است مردن را برایم سخت کند. بخشیش هم البته تقصیر توست. نیستی. نمیبینمت. میترسم از خودم طره. بیشتر اگر معطل کنی و لختی دیگر اگر بگذرد، چنان میشوی که خدا هم از آفریدنت باز میماند. یک بار بهت گفتم حالا که آمده ای بمان. گفتی باید رفت. گفتم رفتنت کار هر دومان را سخت میکند. نماندی. رفتی. خوبت شد؟ حالا دیگر من و او هم به کار هم نمی آییم.

من نمیتوانم جلوی خودم را بگیرم. بیشتر از این نمیتوانم. دارم منفجر میشوم. چیزی درون من میخواهد پرواز کند. میترسم که توی آسمان ها نباشی. این ریسمانی که باهاش خودم را گرفتار کرده ام طره، همین امروز یا فرداست که پاره شود. نیستی. نمیبینمت. بیا دستم را بگیر تا دیر نشده. هنوز آنقدر وقت داریم که بال زدن را با هم تمرین کنیم.

8+

6 thoughts on “به طره- نامه بیست و هشتم

  1. دلم براتون تنگ شده هر چند که نمیشناسمتون!
    خیلی وقت پیش میومدم این جا…

    اومدم طولانی تر بنویسم دیدم یه ساعته زل زدم به صفحه مانیتور و انتظار دارم کامنت خودش نوشته بشه!

  2. نه اون نیستم . نمیشناسم، پس طبیعتا نمیشناسید [ فان فکت ! ]
    خیلی وقت پیشا وقتایی که حالم خوب نبود قهوه درست میکردم و میشستم پای این نوشته ها یادمه یه بار پرسیدم چرا این وبلاگ حالمو خوب میکنه ؟ گفتین چون همه ی تلاشمو میکنم تا حتی از اتفاقای بد زندگیم هم یه چیز خوب پیدا کنم ، هر چی.
    گذشت و حال زندگیم اونقدر بد شد که نه دیگه فنجونای قهوه جواب میداد نه حتی نوشته ها ولی یادم موند که بگردم تا از اتفاقای بد زندگیم یه چیز خوب پیدا کنم هر چند کم هر چند کوچیک هر چند سخت ! حالا که دنیا زورشو انقدر بهم نشون داد که دیگه نتونستم از داستانش قسمت های خوب جدا کنم یه فنجون قهوه درست کردم برگشتم اینجا !!!… حتما میام 🙂

  3. ااا سلام
    خوبی؟
    خب من همون نیلو ام چه خوب که منو یادته:)))
    آره واقعا بیشتر بنویس به درد من که می خورد واقعا پست هات
    حالا چه اینجا چه اونجا:)

دیدگاه‌تان را بنویسید: